Mijn dochtertje Charlize vraagt me al weken om van haar foto’s te maken. Nou maak ik bijna iedere week wel foto’s van haar, maar als zij dat zo zegt bedoelt ze eigenlijk dat we ‘echte’ foto’s moeten maken. Met andere woorden, met alle toeters en bellen – all out, zeg maar. Ze wilde graag “model spelen”.

Charlize is bijna vier jaar oud. Heel wijs voor haar leeftijd, maar ook van de korte kicks. Als ze ergens mee bezig is kan ze binnen de kortste keren besluiten er geen zin meer in te hebben en iets anders te gaan doen. Je begrijpt dus dat ik nogal terughoudend was voor een fotoshoot met haar. Dan ben je dik een half uur alles aan het opbouwen, aansluiten en instellen en dan zal zij toch na vijf minuten schieten de kont in de krib gooien en besluiten dat ze niet meer wil… grrr..

De praktijk leek er wel een beetje op, behalve dat ze het toch een half uur uithield. Maar dan wel op haar manier. Zo min mogelijk luisteren naar de goedbedoelde aanwijzingen van papa de fotograaf en gewoon je eigen gekke ding doen. Dat betekent dus springen, ronddraaien, over kabels vallen, opstaan, gekke bekken trekken, uit de ‘studio’ rennen, borstels in de lens duwen en ga zo maar door.

Gelukkig zijn er toch een aantal leuke plaatjes uitgekomen… mag ook wel, want aan het eind van het verhaal was ik kapot moe, en zij wilde wel direct door naar de speeltuin aan het eind van de straat… zucht.

Ik heb een klein beetje een onconventionele setup gebruikt. Ik wilde een compleet witte achtergrond om haar lekker ‘puur’ neer te zetten. Daarvoor heb ik een witte doek opgehangen met daarachter twee 200ws studioflitsers met witte doorschietparaplu’s. Op vol vermogen en gaan ! Op Charlize had ik de twee 600ws flitsers met beauty-discs gezet. Eéntje rechts van haar van hoog (45-45 graden) en eentje op kruinhoogte ook onder 45 graden, maar dan links van haar.

photocrati gallery